Siyasetçiler dedikleri gibi gerçekten halkın hizmetinde midirler? Yoksa tek dertleri kendi menfaatleri ya da hırslarımdır? Neden bu soruyu sordum? Açıklayayım. Yıllar önce birbirlerine demediklerini bırakmayanlar bir anda ne olduysa sarmaş dolaş oldular.  MHP CHP ile ittifak yaparken AKP hakkında yaptıkları eleştiriyi her okuyucum hatırlar ya da parti başkanlığı yaparken Süleyman Soylu ve Numan Kurtuluşun Sayın Tayyip Erdoğan hakkında dediklerini de herkes hatırlar. Birbirlerine her türlü hakaretleri ederken bir anda can ciğer kuzu sarması olmadılar mı? Çok eskiye gitmeyelim en son genel seçimin üzerinden daha bir sene bile geçmedi. Millet ittifakında bulunan partilerden CHP ve İYİ Parti kol kola seçime girmediler mi? Ortak aday çıkarmadılar mı? Cumhur ittifakında olan partilerden AK Parti ve Yeniden Refah Partisi kol kola değiller miydi?  Onlarda ortak aday çıkarmadılar mı? Bugün ne oldu dünün ciğer sarmaları bu günün düşmanları oldu. İYİ Parti ile CHP, AK Parti ile de Yeniden Refah bir anda sanki hasım oldular. Ne oldu? Ne değişti de dünün ittifak ortakları bu gün bir birlerine demediklerini bırakmıyorlar? Bunlar ittifak yaparken tabanlarına sordular mı? Peki, ayrılırken tabanlarına sordular mı? Bence sormadılar. Bir de şu şekilde sorayım! İttifak yaparken de ittifaktan ayrılırken de halkı düşündükleri için mi yaptılar? Mesela Yeniden Refah Partisi Genel Başkanı Fatih Erbakan cumhurbaşkanlığı seçimin de AK Partiyi desteklemek için elinden geleni yaparken, bu gün yerel seçimler de AK Parti hakkında eleştirilerini yapmasının mantığı ne olabilir? Bu soruyu sadece Yeniden Refah Partisi lideri için değil, AK Parti, İYİ Parti ve CHP için de sorarım. Hepsine derim ki! Dün ak dediğinize bu gün kara neden diyorsunuz? Halk için mi bunu yapıyorsunuz. Yoksa kendi partilerinizin çıkarları için mi bunu yapıyorsunuz? Kimse kusura bakmasın bana göre halkı düşündükleri falan yok, hepsinin tek düşüncesi kendi hırsları, partilerinin ve yandaşlarının menfaatleri. Gerçekten halkını düşünen bir parti lideri tabanı dinler ve kendi doğrularında ilerler. Bir duruşları olur bir kararlılığı olur. Dün farklı bu gün farklı olmaz. Bir partinin politikalarını beğenmiyorsan onla ittifak yapmazsın ha beğenip yapıyorsan da bu kadar kısa zaman da geri dönüş yapmazsın. Yapıyorsan ya menfaatlerin uyuşmamıştır ya da bir parti lideri olacak kadar tecrübeli bilgili ileri görüşlü değilsindir. Her ikisi de vahim bir durumdur. Sonuç olarak ben hiçbir siyasetçinin halkı gerçek anlamda düşündüğünü sanmıyorum. Çünkü birçok parti liderinin ittifaklar kurup seçilsin diye mücadele edip başa getirdiği başka partinin liderini, bu gün sizin yüzünüzden emekli esnaf kısaca halk perişan diye eleştiriyorlar. Sanki genel seçimlerde halk güllük gülistanlık yaşıyordu bir anda yerel seçimler gelince halk perişan yaşıyor oldu. Hadi oradan onların tek derdi kendi çıkarları. Genel seçimlerde kendi çıkarları için ittifak yaptılar bu gün yerel seçimlerde çıkarları ters düştü bir anda hasım oldular. Halk düşündükleri falan yok. Benim asıl anlamadığım bu partinin tabanları. Bu soruları bu partilere gönül verenler kendilerine sormuyorlar mı?  Gönül verdikleri parti liderleri çıkıp Cumhurbaşkanlığı seçimlerin de “biz şu partiyle ittifak yaptık oylarınızı o partiye verin” diyecekler, sonra bir anda şartlar değişecek dün oy istedikleri partiyi yerden yere vuracaklar “sakın o partiye oy vermeyin” diyecekler. Kim bilir? Yarın bir gün yeni seçimlerde yine ittifak yapacaklar “haydi yine o partiye oy verin” diyecekler.  Kısaca parti liderleri bir oyana bir buyana yapacaklar, tabanları da onların her dediğini yapacak. Niye? Bizler bu parti liderlerinin kuklası mıyız?  Zırt pırt ittifak değişecekler ya da bir onu destekleyecekler bir bunu destekleyecekler olmadı kendilerine destek isteyecekler, olmadı partilerinden ayrılıp parti kuracaklar ya da olmadı partilerini bırakıp başka partiye geçecekler. Bizde bunların her dediğini taban olarak yapacağız. Neden? İşte bu nedenin cevabını bulan halk refah için de yaşar. Yoksa kendileri 10 bin liraya talim ederken peşin de koştukları partilerin vekilleri belediye başkanları refah için de yaşar. Kendi iradenize değil başkasının iradesine köle olursak, kendi aklımızı zekâmızı kullanmazsak, bize hizmet vadiyle gelenin halk olarak biz onların hizmetkârı olursak, her zaman bedeli halk olarak biz öderiz. Siyasiler bizi düşünmezler, düşünseler ben bildim bileli acı reçeteyi halk ödemek zorun da kalmazdı.