Faydasız Nedamet

İlmi, kariyeri, makamı ve statükodaki konumu ne olursa olsun, biz kullar her zaman hata yapabiliriz. Hatta bazen iyilik ve hayır yapmak isterken bile telafisi mümkün olmayan bir yanlışa imza atabiliriz. Bazı hataların telafisi mümkün olabilir ancak, bazen öyle bir yanlış yaparız ki, "KEŞKE" demenin hiçbir faydası olmaz. Mesela, tüm ikazları kulak arkasına atıp, teşebbüs ettiği bir eylem sonucu sağlığını kaybeden kişinin "Keşke" demesi hiçbir kıymet ifade etmez. Veya ikaz edilmesine karşın, tedbir almayan birinin ikaz edildiği musibet başına geldikten sonra "EYVAH" demesinin bir faydası olmaz. Veyahut, üç günlük dünya menfaati için, iradesini; geri dönüşü olmayan bir şekilde küresel güçlere teslim eden birinin sonradan yaşayacağı nedamet, hiçbir değer ifade etmez. İşte aynen bunun gibi, sınanmak için geldiğimiz bu dünyada; nasıl bir hayat tarzı ile bu sınavda başarılı olunacağının ip uçları, dinimizin temel kuralları ile bizlere bildirildi. Yani bu hususta gerekli ikaz tarafımıza yapıldı. Bundan sonra aklımızı, İslâm dininin temel kurallarına uygun olarak kullanarak sonsuz saadete ulaşmak, bizim irade, azim ve kararlılığımıza bağlı. İkazlara rağmen hayatta dinimizin kurallarına riayet etmeyen ve burnunun dikine gidenlerin öbür alemdeki pişmanlık feryatları hiçbir işe yaramayacak. Allah (c.c.) Kur'an'ı Kerim'de; öbür alemde yaşanacak;  * Dünyaya geri dönüp daha güzel hayat yaşama,  * Keşke dinimi yaşayıp iyi bir kul olsaydım,  * Keşke falan kişiyi dost edinmeseydim,  * Keşke dünyada dost bildiklerim ile aramızda dağlar kadar mesafe olsaydı, Gibi pişmanlık duygularının bizlere hiçbir faydası olmayacağını haber veriyor. Ayrıca dünyada duyulan pişmanlık hissi, belki ölünce bitebilir. Ancak öldükten sonra duyulan nedamet belki ilanihaye devam edecektir. Öyle olunca; henüz hayatta iken, henüz fırsat elimizde iken ve henüz zaman geçmemiş ve vakit var iken; aklımızı başımıza alıp Allah'ın (c.c.) bizler için belirlediği kurallara sımsıkı sarılıp, O'nun rızasına uygun bir hayat yaşamak sureti ile "KEŞKE" deme durumuna düşmemek için gayret göstermek iyi olmaz mı?