Allah (c.c.) biz kullarını; hangimiz daha güzel amel işliyoruz diye dünya hayatında denemek için yaratmış. Kimisine çok uzun ve kimisine daha az ömür takdir etmiş. Bir nefeslik hayatı olan da, bin yıldan fazla yaşayan da olmuş. Hz. Nuh (a.s.) 950 sene peygamberlik yapmış. Peygamberlerden 1.200 sene yaşayanlar olmuş ama, ömrü biten her kul isteyerek veya istemeden ebedi aleme göç etmiş. Bizler de ömür bitip takdir edilen vade sona erince aynı güzergahı izleyeceğiz. Tarihe göz atınca;  * Allah'a (c.c.) kul olmayı başaran salih Müslümanları,  * İnandığı halde O'nun hükmüne itaat etme sorunu yaşayanları,  *  Allah'a (c.c.) kulluğu nefsine kabul ettirme sorunu olan ancak, itibar ve şerefi kula kul olmakta arayanları,  * Daha da ilerisi kendisini ilah ilan eden ve onları ilahlaştıran sapıkları görüyoruz. Allah (c.c.) Kur'an da; öbür alemde insanlara "Dünyada ne kadar kaldınız" diye sorulunca "Bir gün veya daha az" kaldık şeklinde cevap vereceklerini haber veriyor. Yani sonsuz ve ebedi aleme göre; ne kadar uzun olursa olsun dünya hayatı bir gün veya daha az. Öyle olunca; ** Bu kadar az bir dünya hayatı için Allah'ın (c.c.) kuralları ile çelişki arz eden kulların kurallarına uymak niye?  ** Allah'a (c.c.) kul olmayı bırakıp kula kul olmaya rıza göstermek niye?  ** Bir günlük dünya çıkarı için ebedi alemdeki sonsuz saadeti ıslatmak niye? Allah'ın (c.c.) bizlere kendisine hakiki anlamda kul olma şuuru nasip etmesi ve bu şuur ile huzuruna alması dua ve dileklerimle.